گلهای کلاس پنجم من

سرگذشت خواجه نصیر الدین طوسی

ابو جعفر نصرالدین محمد،ریاضیدان، منجم و دانشمند معروف ایرانی است که در سال 597 در شهر طوس به دنیا آمد. وی از همان اوایل کودکی به تحصیل علم و دانش علاقه مفرطی داشت. او علوم شرعی و ادبی را نزد پدرش آموخت. پدرش از فقهای امامیه و محدثین طوس بود.او بسیار جوان بود که در علوم و حکمت و نجوم و ریاضی استاد شد.وی در ابتدای جوانی برای تکمیل کردن دانش و اطلاعات خود به نیشابور که در آن زمان یکی از مراکز علمی محسوب می شد می رفت. او ریاضیات را نزد کمال الدین ابن یونس آموخت. خواجه نصیرالدین زمانی در زندان اسماعیلیه محبوس بود. هنگامی که هلاکو قلعه الموت را فتح کرد او را آزاد ساخت. با توجه به حمله هلاکو و اینکه خواجه نصیرالدین میدانست راهی برای جلوگیری از ویرانی وجود ندارد،سعی کرد به عنوان منجم به خدمت هلاکو در آید تا از این طریق شاید بتواند از تخریب و ویرانی بیشتر جلوگیری کند.او به امر هلاکو مامور شد تا رصدخانه ای را در مراغه ایجاد کند.وی زیجی ترتیب داد و کتابخانه ای که در حدود چهارصد هزار کتاب داشت برای استفاده دانشمندان به وجود آورد. او به امر هلاکو ریاست تمام اوقاف ممالک ایلخانی را به دست آورد و از عواید ضمن اوقاف بود، که توانست در مراغه یک مرکز علمی به وجود آورد.او بر همه علوم زمان خوداحاطه داشت. مردی بسیار فروتن، بخشنده و خوش مشرب بود. او بیشتر عمر خود را به دنبال علم و دانش بود. سال های پایانی عمر خود را در مراغه به سر برد. در سال 672 به کاظمین سفر کرد و در همان جا دیده فرو بست. از آثار خواجه نصیرالدین که به فارسی تالیف شده می توان به اخلاق ناصری در اخلاق، معیار الاشعار در عروض و قافیه و اوصاف الاشراف در عرفان و اساس الاقتباس در منطق را نام برد.

نظر یادتون نره